υποστροβώ

-έω, Α

(ποιητ. τ.) ταράζω εσωτερικά («ὑπ' αὖ με δεινὸς ὀρθομαντείας πόνος στροβεῑ», Αισχύλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + στροβῶ «στρέφω, περιστρέφω»].